ساخت حسگر تشخیص بر بالین برای شناسایی آنفولانزا

|
۱۴۰۳/۰۳/۰۷
|
۲۰:۵۴:۰۱
| کد خبر: ۲۰۹۸۸۲۰
ساخت حسگر تشخیص بر بالین برای شناسایی آنفولانزا
به تازگی نانوحسگری ساخته شده که می‌تواند ویروس آنفولانزا را شناسایی کند که در این حسگر از نقاط کوانتومی استفاده شده است.

به گزارش خبرگزاری برنا؛ در مقاله‌ای که اخیرا در مجله Chemosensors منتشر شده است، محققان یک روش تشخیص ویروس آنفلوانزا B (IBV) را با استفاده از نقاط کوانتومی ZnIn۲S۴ تقویت شده با نقره ارائه کردند. این ساختار به صورت کره‌های نانوکامپوزیتی در آمده است.

IBV نوعی ویروس بیماری‌زای تنفسی است که باعث عفونت‌های ریوی از ذات الریه شدید گرفته تا علائم خفیف تنفسی می‌شود. بنابراین تشخیص دقیق و سریع IBV برای پیشگیری از آنفولانزا، درمان به موقع و تشخیص زودهنگام آن بسیار مهم است. فناوری ایمونواسی جریان جانبی (LFIA) به عنوان زیست‌حسگر سریع و ساده در تشخیص ویروس آنفلوانزا نقش اساسی دارد.

این روش مقرون به صرفه و حساس یکی از حسگرهای مهم در بخش آزمایش‌های تشخیص بر بالین (POCT) است. LFIA می‌تواند با هدف قرار دادن آنتی‌ژن پروتئین ویروس، نتایج دقیق و سریع در تشخیص IBV ارائه دهد. این انتخاب دقیق نشانگرها در بهبود حساسیت بسیار مهم است.

در زمینه زیست پزشکی، نقاط کوانتومی به عنوان برچسب‌های فلورسنت جدید با مزایایی مانند بازده کوانتومی فلورسانس بالا، طول عمر طولانی و قله‌های انتشار فلورسانس باریک ظاهر شده‌اند که باعث می‌شود به عنوان نشانگرهای زیستی مناسب باشند. ادغام نقاط کوانتومی با LFIA و استفاده از آن‌ها به عنوان آنتی بادی‌های دارای برچسب می‌تواند ثبات و حساسیت را در تشخیص بهبود بخشد و امکان تشخیص همزمان چندین نشانگر را فراهم کند و امکان تجزیه و تحلیل چند عاملی را فراهم نماید.

با این حال، نقاط کوانتومی اغلب با کاهش نشر لومینسانس ناشی از تجمع در کاربرد در دنیای واقعی روبرو هستند. برای پرداختن به این چالش، ساخت مواد کامپوزیتی با ترکیب نقاط کوانتومی با سایر مواد عامل‌دار، مانند نانوذرات پلی‌استایرن و سیلیس، می‌تواند به طور قابل توجهی پایداری فلورسانس و زیست‌سازگاری را افزایش دهد.

با استفاده از این رویکرد، نه تنها کاهش نشر فلورسانس نقاط کوانتومی کاهش یافته بلکه سیگنال نیز تقویت می‌شود و منجر به بهبود قابل توجهی در ویژگی و حساسیت تشخیص می‌شود. با استفاده از نانوذرات سیلیس دندریتیک (DMSN) به عنوان حامل، که دارای سطح گسترده‌ای است می‌توان نقاط کوانتومی بیشتری را متصل کرد. این معماری لومینسانس پایدار را تضمین می‌کند و سیگنال را بیشتر تقویت می‌کند و باعث افزایش عملکرد کلی می‌شود.

انتهای پیام/

نظر شما